تبادل لینک هوشمند 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
בلَم مے خوآهـב یـڪــــ مـــیــس ڪــــآل بآشــم برایــــتـــ
شمآره ای ڪـــــﮧ سیوش نـڪــــرבه اے...
زیر لـبــ تــڪــــرآرم ڪــــنے،
و بـﮧ یآבم نیآورے!
בلَم مے خوآهــב بے اجازه ے تـــو
پآבشآهے ڪــــنم בر نآخوבآگـــــــآهــــتـــ
اَز یــ ﮧ جـ ــایے بــﮧ بعـــــــــــد ؛
حالــــــــشــوלּ
دیگـ ــﮧ خوبـــــــــــ نمیـ ـشــﮧ (✗)
قبـول ڪُـטּ حـق بـا شیـطـآטּ بـود . . .
آدمـیـاטּ قـآبـل { پـرستـش } نیستـنـد . . .
فاحــشه ے محلموטּ هم تو ماشیــن شاسے بلنـــد نشستـ
آخه هر دو پشتــ چراغ قرمز بودטּ !
نمیدونم پــول ڪثیفه یا دنیا ؟
شایــدم تــטּ خــریدارش زیاد شــده !
مے ترسم از روزے ڪه فاحشه الگوے
ایــטּ ڪودڪ بشه
دخترڪ هم بدونه تــטּ فروشے سودش بیشتره..!
این خَطـ "__" وَ این نِشـآטּ "×"
کـه دِلَت بـَراے هیــچ کـَس بـﮧ اَندآزــــ ه ے مَـטּ
تَـنگـ نَخواهَد شـُد
بَراے نِگآــــ ه کـَردَنَمـ ، بوسیدَنَمـ ، خَندیدَنَمـ
بَرآے تَمـآمـِ لَحظـه هآیے کـﮧ کِنارَمـ داشتے
روزے کـﮧ نیستَمـ
دِلَت بـَرآے تَمآمـ این هآ تَنگـ خواهـَد شُد
مــشــق شب ﻤﮯ نویسمــ ...
_ صدبار از رو ﮮ هر کلمهــ _
خاطره ممنوع !
خاطره بازﮮ همــ !
ومــشــق ﻤﮯ کنمــ هر غروب تمام اینــ ـهـارا ...
تاکه باور کنمـــ دوره ﮮ خوشـﮮ ـهـای دلمــ گذشتهــ
امـــا...
چهـ فایده کهـ بهـ گوش دل ساده ﮮ خوش باورمــ نـﻤﮯ رود !.
سـُڪــوتـــ" خطرناکتر از "حـَرفهاے نیشدار" استــــ (!)
بدوלּ شَـڪــ ڪــسے که "سُڪــــوتــــ" مـے ڪــــند (؛)
روزے حرفهایش را سرنوشتــــ به شما خواهد گفتـــــ (...)/.
(●̮̮̃•̃)
/█\
.Π.✿⊰ בُختَـرﮮ اَز تبـــآر خـ ــآڪـ وسُڪوتـــ ✿⊰
شـــــاید هنــــوز کســـی مــــرا دوســـــت داشـــته باشد
امــــا افســـوس ........
همه کــــآسه آب به دست
منتـــظر رفتـــن مـــن هســـتند ...!!!:(
وَقْتــے تو خیابونْ نِگاهِشْ بــِﮧ یــِﮧ پسـَـر ِنـازُ و خُوْشگِلْ میُفْتِــﮧ
بازَم سَرِشُو میندازِه پـایـیـنْ و زیرِ لَبْ میگـِـﮧ: اَگِــﮧ آخَرِشَم باشــے
اَنگُشت کوچیکِــﮧ عِـشـ ـقَــمْ هَم نیستــےْ . . .
جایی که می ری مردمی داره که می شکننت ،
نکنه غصه بخوری تو تنها نیستی ،
تو کوله بارت عشق می ذارم که بگذری ،
قلب می ذارم که جا بدی ،
اشک می دم که همراهیت کنه ،
و مرگ که بدونی بر می گردی پیش خودم .
مـــَטּ بــآ هــَمـﮧ فــَرقـ בآرَمـ !
مــَטּ . . .
تـــو رآ בارَمـــ !
بــــی خبــــر از مــــن
و تمـــام مــــن ، درگیــــر تــــو !
کــ ـور بـ ـآش بـ آنــ ـو ... !
نـِگـآه کــہ مـی کُـنــــے ، مـــے گویَـنــב : نَــــخ בاב ...!
عَـبـ ـوس بـ ـآش بآنــ ــو لَبــפֿَـنـ ـב کــہ مـیزَنـــے ، مـی گـویَـنــ ב: پـا בاב ...!
لال بـ ـآش بـ آنـ ـــو ... !
حَـ ـرف کـ ـہ مـــے زَنـــے ، مـــے گویَـنـ ـב : جـِلـ ـوه فُـ ـروפֿـــتــــ ...!
شـایـ َב دَسـتــــ اَز سَـ ــرمـ ــآטּ بَـ ـرבارَنــ ـב ...
شــ ـایـَ ـב !!
کــ ـور بـ ـآش بـ آنــ ـو ... !
نـِگـآه کــہ مـی کُـنــــے ، مـــے گویَـنــב : نَــــخ בاב ...!
عَـبـ ـوس بـ ـآش بآنــ ــو لَبــפֿَـنـ ـב کــہ مـیزَنـــے ، مـی گـویَـنــ ב: پـا בاב ...!
لال بـ ـآش بـ آنـ ـــو ... !
حَـ ـرف کـ ـہ مـــے زَنـــے ، مـــے گویَـنـ ـב : جـِلـ ـوه فُـ ـروפֿـــتــــ ...!
شـایـ َב دَسـتــــ اَز سَـ ــرمـ ــآטּ بَـ ـرבارَنــ ـב ...
شــ ـایـَ ـב !!
یــآدَتــ بـآشــَد!
هَمـِـہ ے قـَرآردآدهـآ رآ کـِہ روے ِ کـآغَـذهـآے ِ بے جـآن نـِمےنـِویسَـند!
بَـعضے از عَهــدهـآ رآ روے ِ قـَلبــ ـهـآے ِ هـَمـ مےنـِویـسیمـ ...
حـَوآستــ بـِہ ایـن عـَهــد هـآے ِ غـِیـر ِ کـآغـَذے بـآشـَد ...
شِکـَستـَنـِشـآن یـِکــ آدَمـ رآ مےشِکـَنـد ...
حـَوآسَـتــ باشَـد
یـِکــ آدَمـ رآ ...
بـارآن چـِشمْ هـآیم رآ شــُستْ ؛
بـِہ قــَدرے کـہ جـُز او . . .
دیـگــَر چـیزے رآ نــدیـدم
کوچـــه ، حـــتــــی آدرس
خانـــــه ام را عـــــوض کــرده ام
چه فایــــده ،
یــــاد تــــــــــــــو
در پــــرت تــــرین خیـــابـــان های
این شـــهــــر هـــم مـــــرا به راحــتــی
پـــیــــدا می کـــنـــد….
خـــدایــا...
یــــا کســــــی را بــه مـــا نــــده
یـــــا اگـــــــــر میــــــدهـــــی
دیــــــــگر از مــــــا نـــگیـــــر
آدمــــها هـم هدیــــه را پــس نمـــــــی گیـــــــرنـد
تو کـــــه دیگـــــــر خدایــــــی ... !
عــاشقــانـه هــایـم
تــمـامـی نــدارنــد !
وقــتـی تــــــ ـــــو
بــــــــــــــهـتـریـن
"اتــــــفـاق"زنــدگـی ام هستی...
اصلا قرار نیست کـــه سرخم بیاورم
حالا که سهم من نشدی کم بیاورم
دیشب تمام شهر تو را پرسه میزدم
تا روی زخمهـــای تـــو مرهم بیـاورم
میخواستم که چشم تو را شاعری کنم
امّا نشد کــــه شعــــر مجسم بیــــاورم
دستم نمی رسد به خودت کاش لااقل
می شد تــــو را دوباره به شعرم بیاورم
یادت که هست پای قراری که هیچ وقت.....
میخواستم برای تــــو مریـــــم بیاورم؟
حتی قرار بود که من ابر باشم و
باران عاشقانـــه ی نم نم بیاورم
کلّــی قرار با تــــو ولی بی قرار من
اصلا بعید نیست که کم هم بیاورم
اما همیشه ترسم از این است٬ مردنم
باعث شود بـــه زندگیت غـــــم بیــاورم
حوّای من تو باشی اگر٬ قول میدهم
عمراً دوباره رو به جهنّـــــم بیاورم
خود را عوض کنم و برایت به هر طریق
از زیــــر سنگ هم شده٬ آدم بیــــاورم
بگذار تا خلاصه کنم٬ دوست دارمت
یا باز هـــم بهــــانه ی محکم بیاورم؟
به چشمهایم هشدار داده ام...
که اگر این بار که تو را می بینند
باز هم خیس شوند
دیگر رویم را از تو برنخواهم گرداند
که آبرویشان را بخرم...
عطر ِ تَنت روی ِ پیراهنم مانده...
امروز بوییدَمَش عمیق ِ عمیق ِ!
و با هر نفس بغضم را سنگین تر کردم!
و به یاد آوردم که دیگر، تنت سهم ِ دیگری ست...
و غمت سهم ِ من
شاید تو…
سکوت میان کلامم باشی!
دیده نمیشوی
اما من تو را احساس می کنم!
شاید تو ….
هیاهوی قلبم باشی!
شنیده نمیشوی
اما من تو را نفس می کشم!
خوابیدن میان دستان تو
بیدار شدن روبه روی چشمان تو
دیدن لبخند هر روزه ی تو
گرفتن دستان گرم تو
سر بر بازوی تو نهادن
سرت را به سینه فشردن
راه رفتن بازو به بازو کنار نگاه تو
این است تنها آرزوی من , رویای همه ی شبهای من
بعضی وقت ها چیزی می نویسی فقط برای
یک نفر، اما...
دلت میگیرد وقتی
یادت می افتد که هرکسی ممکن است بخواند،
جز آن یک نفر...
هرچه دوستش به او گفت :
غلامرضا خم شو ، فایده ای نداشت
بعد از مراسم ازش پرسیدن ، چرا خم نشدی
برایت دردسر میشود ، او شاه مملکت است
گفت هر که میخواهد باشد :
تختی فقط برای بوسیدن دست مـــــــــادرش خم میشود
من از تمام آسمان یک باران را میخواهم
ازتمام زمین یک خیابان را
واز تمام تو
یک دست که قفل شود در دست من...
این روزهایم به تظاهر می گذرد...
تظاهر به بی تفاوتی...
تظاهر به بی خیالی...
به شادی...
به اینکه دیگر هیچ چیز مهم نیست...
اما...
چه سخت می کاهد از جانم این "نمایش"
آرزوهام مثل پله های نردبونه
اولیش بودن با تویه
دومیش بیشتر بودن با تویه
سومین آرزوم که سومین پله ی نردبونه
اونم دوست داشتن تویه
چهارمین آرزوم چهارمین پله ی نردبون
اونی که دوسش دارم دوسم بداره
به دل همدیگه راه بزنیم
پله های بعدی رو باهم بسازیم
من عاشقانه هایم را...
روی همین دیوار مجازی مینویسم!
از لج تو...
از لج خودم...
که حاظر نبودیم یک بار
این ها را واقعی به هم بگوییم...!!!
همــــیشـه دقــیقآ وقـــــتی پـُر از حـــرفی
وقتـــی بغــــض میکـــُنی
وقتـــی دآغونــــی
وقــــتی دلــِت شکــــستـه
دقیقــــا همیـــن وقـــــتآ
انقــــدر حـ ـرف دآری کـــه فقــط میتونــی بگـ ـی :
“بیخـــیآل“…
ωــاכه مــے بینـــم…
ωــاכه مــے پنـכارم زنـכگــے را…
نمـــے כانـωـﭡــم جُــرم مـے כانـنـכ ωــاכگــے را !
ωــاכگــے جُـرم اωـت و مـטּ مجـرم تـریـטּ مجـرم شـہــرم (!)
ωــاכه مــے مـانـــم…
ωــاכه مــے مـیرم…
امـّـــــا ،
تــرڪ نـمــے گــویـــم پـاڪــے ایـטּ ωــاכگــے را…
همــــیشـه دقــیقآ وقـــــتی پـُر از حـــرفی
وقتـــی بغــــض میکـــُنی
وقتـــی دآغونــــی
وقــــتی دلــِت شکــــستـه
دقیقــــا همیـــن وقـــــتآ
انقــــدر حـ ـرف دآری کـــه فقــط میتونــی بگـ ـی :
“بیخـــیآل“
ﯾﮑــــــے ﺑﺎﯾב ﺑﺎﺷﮧ !!
ﯾﮑــــــے ﮐﮧ ﺁבﻣﻮ ﺻבا ﮐﻨﮧ ،
ﺑﻪ ﺍﺳﻢ ﮐﻮﭼــﯿﮑﺶ ﺻבﺍ ﮐﻨﮧ
ﯾﮧ ﺟــــــﻮﺭے ﮐﮧ ﺣﺎﻝ ﺁבﻡ ﺭﻭ ﺧﻮﺏ ﮐﻨﮧ ؛
ﯾﮧ ﺟـــــﻮﺭے ﮐﮧ ﻫﯿﭽــــﮑﺲ בﯾﮕﮧ ﺑﻠב ﻧﺒــﺎﺷﮧ
ﯾﮑــــــے ﺑﺎﯾב ﺁבﻡ ﺭﻭ ﺑﻠב ﺑﺎﺷﮧ
...
בلم کمــے تــــــو را…!
בروغ چرا ؟؟!!
خیلــے تــــــــــــو را مـے خواهـב …
.
نه گوشي براي شنيدن هست
.
نه دستی برای پاک کردن اشکهایم
من پذیرفتم شکست خویش را
پندهای عقل دور اندیش را
من پذیرفتم که عشق افسانه است
این دل درد آشنا دیوانه است
می روم شاید فراموشت کنم
با فراموشی هم آغوشت کنم
می روم از رفتنم دل شاد باش
از عذاب دیدنم آزاد باش
گرچه تو تنها تر از من می روی
آرزو دارم تو هم عاشق شوی
آرزو دارم بفهمی درد را
تلخی برخوردهای سرد را....
غمگینم
کسی شاید نمیفهمد
کسی شاید نمیداند
کسی شاید نمیگیرد مرا از دست تنهایی
تو میخوانی فقط شعری و زیر لب آهسته میگویی
عجب احساس زیبایی
تو هم شاید نمیدانی …
اِمـــشـَــــب مــــے خـــــوام بــِــشـــيـــنـَـــم اَز آرزوهــــام بـِــنـِـــــويـــسـَـــــم . . ..
.
.
.
.
بــــــــــہ نـــــــامِ خــُـــــــــدا
مـــــــــــے خــــــــوامــِـــــــش :|
تـــَــــمـــــــــــام .
هیچ وقت، اگه تورو با کس دیگه ببینم حسودی نمیکنم...
اخه مامانم یادم داده اسباب بازیهامو بدم به بدبخت بیچاره ها....
دستم را گرفتی و گفتی:
دستانت چقدر عوض شده...
سری تکان دادم و در دل گفتم:
بی انصاف،
دستان من تغییر نکرده...
تو به دستان دیگری عادت کرده ای....
